Κάθε μήνα οι επισκέπτες του μουσείου μας επιλέγουν το έκθεμα που τους άρεσε περισσότερο. Για το μήνα Ιανουάριο φαίνεται πως οι επισκέπτες μας… γοητεύτηκαν από τον Ευρασιατικό Λύγκα (Lynx lynx)!

 

«Φάντασμα», «φαντομάς», «αόρατος κάτοικος» των δασών, «μυστικοπαθής», είναι μόνο κάποιοι από τους προσδιορισμούς που συνοδεύουν τον λύγκα, είδος αγριόγατας που θα συναντήσουμε στο βόρειο ημισφαίριο.

 

Από τα τέσσερα είδη λύγκα, ο Ευρασιατικός λύγκας (Lynx lynx) είναι ο μεγαλύτερος, με μήκος που θα φτάσει τα 130 εκατοστά ενώ το ύψος του κυμαίνεται μεταξύ 60-75 εκατοστών, γεγονός που τον καθιστά το τρίτο μεγαλύτερο σαρκοφάγο θηλαστικό της Ευρώπης, ακολουθώντας την αρκούδα και τον λύκο.

 

Όπως όλα τα είδη λύγκα, έτσι και ο Ευρασιατικός, διακρίνεται από μεγάλες μαύρες τρίχες στα τριγωνικά του αυτιά. Η κοντή ουρά, οι μεγάλες πατούσες, που τον βοηθούν να κινείται με ευκολία πάνω στο χιόνι, και τα κοφτερά νύχια είναι επίσης ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Το χειμώνα η γούνα του αποκτά γκρι και καφέ χρωματισμούς σε αντίθεση με τους κοκκινογκρί που έχει το καλοκαίρι, με το κάτω μέρος του σώματός του να μένει πάντα υπόλευκο.

 

Θα κυνηγήσει τη νύχτα, με πιο κοινά θηράματα ζαρκάδια και αγριόγιδες ενώ πιο σπάνια στα θύματά του μπορεί να περιλαμβάνονται ελάφια, άλκες και αγριογούρουνα. Παρόλο που τα πόδια του είναι αρκετά ψηλά, δεν είναι πολύ γρήγορος και οργανώνει ενέδρες. Θα καταφέρει να θανατώσει περισσότερα ζώα από ότι μπορεί να καταναλώσει, από τα οποία θα πιει το αίμα και θα φάει τα καλύτερα μόνο τμήματα.

 

Η περίοδος αναπαραγωγής τους είναι τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο, η κύηση διαρκεί περίπου 69 ημέρες και μόλις 2-3 μικρά θα γεννηθούν. Η διάρκεια ζωής του εκτιμάται στα 17-24 έτη.

 

Πρόκειται για ζώο αθόρυβο και μοναχικό, γεγονός που δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την παρατήρησή του. Συνηθίζει να κρύβεται από τον άνθρωπο, όμως δεν τον φοβάται. Θα λέγαμε πως τον απαξιεί, χωρίς να αποτελεί κίνδυνο για αυτόν.

 

Παρά την αρχική ύπαρξη πληθυσμού λύγκα σε όλη την Ευρώπη, τη δεκαετία του 1950 έγινε συστηματική προσπάθεια αφανισμού του είδους, με αποτέλεσμα την εξαφάνισή του από το δυτικό τμήμα της ηπείρου. Ωστόσο σήμερα πραγματοποιούνται πολλές προσπάθειες επανεισαγωγής του είδους. Στόχος των προσπαθειών αυτών είναι η αύξηση του πληθυσμού του, καθώς αριθμεί πλέον μόλις 7.000 άτομα.

 

Λόγω της ευρείας κατανομής του πληθυσμού του, αναπτύχθηκαν έντεκα υποείδη, βάσει μορφολογικών χαρακτηριστικών. Στην Ελλάδα θα συναντήσουμε τον Βαλκανικό λύγκα (Lynx lynx martinoi), το πιο σπάνιο υποείδος λύγκα, όπου από τον 20ο αιώνα και έπειτα ο πληθυσμός του άρχισε να μειώνεται σταδιακά, παρότι απαγορεύτηκε το κυνήγι του ήδη με νόμο του 1937, με αποτέλεσμα πλέον να βρίσκεται στα όρια εξαφάνισης. Ελάχιστες παρατηρήσεις καταγράφονται πλέον, κυρίως στην περιοχή της Β. Πίνδου καθώς και στο όρος Βόρρας.

 

Ευελπιστούμε πως με τις συντονισμένες προσπάθειες των περιβαλλοντικών οργανώσεων αλλά και όλων εμάς, οι καταγραφές αυτές θα αυξηθούν και ο “ντροπαλός” αυτός αγριόγατος θα κατακλύσει και πάλι τα δάση όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά όλης της Ευρώπης!